Studie- of schoolreis?

Morgen vertrek ik voor vier dagen naar Berlijn. Deze studiereis is een verplicht onderdeel van mijn Bestuurskunde studie. Het programma is wat aan de lichte kant, maar ach: ik zal me wel vermaken. Morgen reis ik per auto oostwaarts. Officiëel gaan we met het vliegtuig, maar omdat ik dat belachelijk vind voor zo'n kleine afstand profiteer ik van studiegenoten met vliegangst die met de auto gaan. En dat is nog goedkoper ook. De autoreis is makkelijk zat: Groningen uit en de snelweg volgen naar het oosten totdat we bij Charlottenburg zijn. Het hotel ziet er wel ok uit, vlak bij het slot.
Woensdag begint het programma met een bezoek aan de Reichstag, met ontvangst door parlementariërs. Dan 's middags een stadswandeling met aan het eind van de middag een rondleiding door Schloss Charlottenburg. Woensdagavon gaan we samen eten en een theater bezoeken. Ben benieuwd of dat hetzelfde theater wordt als bij mijn schoolreis naar Berlijn in 1995.
Donderdag 's ochtends een rondleiding door das Rote Rathaus. Vervolgens een bezoek aan de Fachhochschule für Verwaltung und Rechtspflege in Berlin waar we lunchen en een (korte) workshop doen. Dan gauw naar de Nederlandse ambassade voor nóg een rondleiding en een lezing over Nederlands-Duitse samenwerking op het gebied van veiligheid. Dit alles in een uurtje. Dan anderhalf uur "vrij" en als toetje een bezoek aan de Berliner Unterwelten.
De vrijdag is geheel toeristisch: eerst een bezoek aan het Hollandisches Viertel in Potsdamm, uiteraard met rondleiding en vervolgens Sanssouci. Potsdamm heb ik al eens gezien, dus wellicht dat we dan al wat eerder naar huis rijden. Maar wellicht nemen we ook nog de tijd om lekker door de prachtige tuinen te wandelen.
Als alles mee zit ben ik dan vrijdagavond weer thuis en zal ik ter zijner tijd verslag uitbrengen aan u mijn trouwe lezer!

Noorderrondrit in de regen

Afgelopen donderdag, op eerste hemelvaartsdag werd door de Motor Fiets en Automobielclub Loppersum (MFAC) weer de jaarlijkse Noorderrondrit op de fiets georganiseerd. Deze tocht door het prachtige Hoge Land zou ik alweer voor de derde keer rijden, maar voor het eerst zonder mijn trouwe compaan Vincent. Bij deze dus de mededeling dat ik je nu dus al mis! (Al is Breda volgens Spoor - het blad van de NS - zeer de moeite waard, dus dat heb je mee!) Ook fietsmaat Ward Schultjans liet verstek gaan. Deze gemankeerde vedette was in afwachting van een doktersattest niet koersgerechtigd. Inmiddels heb ik uit betrouwbare bron vernomen dat de bloedwaardes weer in orde zijn, zodat hij binnenkort weer op de Groningse wegen te zien zal zijn terwijl hij werkt aan zijn nieuwste come-back.

Gelukkig trof ik in een regenachtig Loppersum wel drie ploeggenoten aan de start: Van links naar rechts Hendrikus Maximus, Jan-Daem Bluerider, Hester Hurdrider en ondergetekende.

Vanwege de geplande deelname van Schultjans was geopteerd voor een verkort parkoers. Na zijn afzegging werd eensgezind besloten deze gang van zaken toch maar voortgang te doen vinden. Ook Hendrik bleek een trainingsachterstand te hebben, bovendien was het weer donderdag dermate slecht dat navolging van de Giro-organisatie gebillijkt was. 75 kilometer dus. Aanvankelijk viel het niet tegen: het regende maar een beetje. Met soepele tred gleden de kilometers aan ons voorbij en reeds na 25 kilometer was de eerste controlepost voorzien in Fraamklap. Uiteraard konden we deze uitspanning niet passeren zonder een kop koffie.
Op de foto's is duidelijk te zien dat het werkende leven (6:15 opstaan) zijn sporen op mij heeft nagelaten. Het is duidelijk dat ik mij vroeger te bed dien te begeven, want zo'n slaperig aangezicht is toch echt geen gezicht. Gelukkig had dit geen invloed op de benen: die waren prima. Na Fraamklap in gezwinde spoed naar Winsum, waar de volgende stempel gehaald diende te worden. Waar we niet op gerekend hadden was dat daar ook de verzorging was ingericht in de vorm van soep met een broodje. Nadat Hendrik wat bekenden van zich af had geschud konden we onze maaltijd tot ons nemen, om vervolgens onze weg te vervolgen. Al gauw werden we ingehaald door een groepje renners Uut Grunnen, althans dat stond op hun rug. Uiteraard werd er aangepikt en het tempo lag al gauw op een gezwinde 35 km per uur. Dit was Hester en Hendrik net iets teveel, zodat zij zich uit het peloton lieten zakken. Jan-Daem en ik koersten ontspannen in de buik van datzelfde peloton. Ondanks de zeer gematigde wind was er sprake van een lichte waaiervorming. Op deze manier raakte ik op de kop, waar ik lekker doortrok. Toen ik omkeek was ik alleen met Jan-Daem op komst. Samen reden we door naar en duo vluchters, waarmee we door reden tot de volgende stempelpost: café Moeke Vaatstra te Zuidwolde. Aldaar besloten we op Hester en Hendrik te wachten. Een bord dat koffie met appeltaart aanprees lokte ons naar binnen. Toen Hester en Hendrik aankwamen hadden wij voornoemde versnaperingen reeds verorberd. Ook zij zwichtten voor de verlokkingen van de appeltaart, zodat we nog wat langer ter plaatse verpoosden alvorens de laatste etappe aan te vangen.
Het laatste stuk reed ik eerst met Hester op kop. In Ten Boer wachtten we op de anderen om gezamenlijk verder te rijden. Op weg naar Stedum waren Jan-Daem en ik weer met zijn tweeën. Omdat we er bijna waren besloten we door te rijden. Met de Lopster toren in zicht vond ik dat er nog wel een tandje bij kon, zodat ik er op kousevoeten vandoor ging. De laatste kilometers solo hield het zowaar op met regenen! Na korte tijd waren we weer verenigd in de kantine van SC Loppersum om onder het genot van enige versnaperingen na te praten. Eigenlijk was het een uitstekende dag om in het Groninger land te fietsen. Toegegeven: de zon liet zich niet zien, het regende onophoudelijk en het was koud, maar er was bijna geen wind, het gezelschap was uitstekend en het Groninger land prachtig! Wat wil een mens nog meer? Nou, droge kleren, daarom zijn Hendrik en ik samen richting huis gefietst tot Ten Post waar onze paden zich scheidden. Toen ik thuis kwam had ik er 100 kilometer opzitten en een prima dag gehad. Fietsvrienden bedankt!
Een ander perspectief van de hand van Hester (wiens foto's ik ook heb gepikt) is hier te lezen.

V6 ging als een speer op de PEiL!

Beetje laat, maar toch nog een verslag van de PEil (Proteus-Eretes in 't Lang) op 14 mei jl. Na de Gyas-Hunze Race was dit door omstandigheden de enige wedstrijd van V6 van dit wedstrijdseizoen, dus wilde ik hier zeker presteren. Wilde zeker, maar erg veel fiducie had ik er niet in, zo moet ik bekennen...

Zo hadden we naar mijn zin zeker te weinig getraind op de wedstrijdafstand (4,5km). Bovendien waren er veel matige outings geweest, dus hoopte ik er maar op dat het geen afgang zou worden. Aan mij zou het niet liggen, want ik ben in grote vorm. Om die vorm niet te verpesten dus maar alcoholvrij gebleven op het verjaardagsfeest van Marjan op zaterdagavond en op tijd naar huis en onder de wol. De volgende ochtend ging de wekker om kwart over zes. Om zeven uur zou Arend klaar staan bij de Hunze om Maartje, Marjon, Maria en mij op te pikken. Met veel haastwerk redde ik dat nèt.

Na een gezellige rit kwamen we mooi op tijd aan in Delft, waar we al gauw werden verenigd met Tjarko en Shanna die in Tjarko's rode Z3 aankwamen. Het weer zag er aanvankelijk weinig aantrekkelijk uit (loden luchten), maar desalniettemin zat de stemming er goed in! Maarten, Michiel en Suzanne kwamen ook al gauw, zodat we compleet waren. Toen bleek dat hoewel we ons om 10 uur moesten melden, we pas rond half 12 hoefden in te stappen... Hm! Dan hadden we ook niet zo vroeg van huis gehoeven! Maar goed, het was gezellig, dus niet echt een probleem. Boot aangeriggerd en op het gemak omgekleed. En waarempel! Af en toe kwam er een zonnestraaltje door de wolken! Toch nog maar gauw de zonnebril uit de auto gehaald en daarna de boot in het water en instappen.
Vanaf de eerste haal ging het lekker! Bij het oproeien waren we de snelste boot op het water. Aangekomen in het startvak vonden we door onze uiterst deskundige stuur (Arend) een mooi plekje, zodat de chaos van alles en iedereen ons niet deerde. De eenzame zonnestraal werd allengs een stralende hemel: een goed voorteken! De start was iets vertraagd, maar voor een roeiwedstrijd redelijk op tijd. De ouders van Maarten en een oom en tante doken nog op om ons moed in te spreken. Verder gaf Suzanne nog een paar laatste coachingsaanwijzingen. Verder opperste concentratie. Bidons leeggegooid en oproeien naar de start.
Opbouwen in vijf en tien hard eroverheen! We zijn onderweg! De boot loopt goed, de halen zijn mooi gelijk en krachtig. De Orca boot die na ons startte blijft mooi op afstand. Aanmoedigingen worden ons toegeschreeuwd vanaf de kant. Arend laat regelmatig opzetjes uitvoeren om het tempo te onderhouden. Na anderhalve kilometer is er opeens wat onrustig water en valt het even wat uit elkaar, maar Arend brengt ons weer bijeen. In dit stukje loopt Orca iets in, maar niet veel. We rammen strak door tot in de laatste kilometer. We lopen weer uit. Vanaf de laatste kilometer gaat het tempo in stapjes omhoog richting de eindsprint. We zijn er bijna en ook de Zuidwesters moedigen ons hartstochtelijk aan. Door! Onder de brug door, nog een paar halen en dan de finish... 18:45! Goeie tijd! Even doorroeien en dan kan het wachten beginnen.
Hoewel beginnen... Er komt geen einde aan! Complete anarchie op het water, omdat iedereen moet wachten totdat de laatste boot van het blok gefinisht is voordat kan worden uitgestapt. Uiteindelijk moeten we ruim anderhalf uur wachten en zijn we de allerlaatsten die uit kunnen stappen. Boot eruit en gauw kijken waar we staan. Vierde tijd in een veld van veertien! Niet slecht! We waren al tevreden, maar nu worden we nóg tevredener! Om onze voormalige regiocommisaris maar eens vrij te parafraseren: Zo laten we de studenten zien dat ook burgers hard kunnen roeien! Of zei die nou iets anders?
Na het douchen gauw opschieten om de Zuidwesters fris en fruitig toe te juichen. Helaas ging het bij hen wat minder voorspoedig. Niet lekker geroeid en niet tevreden: een echte off day. Maar toch nog zevende: sponsor tevreden! Ook de dames mochten lekker dobberen, zodat de meeste frustratie al was afgezakt toen ze uitstapten. Daarna lekker snoepen en in het zonnetje hangen (en gruwelijk verbranden). Al met al een heerlijk roeidagje!

Aan het werk

Zo! Weekend! De eerste twee werkdagen zijn achter de rug en ik zie het nog steeds helemaal zitten! Woensdag stond mijn eerste werkdag volledig in het teken van training. 's Ochtends kreeg ik uitleg over de werkwijze in de archieven en de middag werd besteed aan een kennismaking met de te gebruiken software. Donderdag zou ik samen met Maria, de projectleider, aan de slag in het gemeentearchief van Appingedam voor een training on the job. Dit liep allemaal iets anders dan gepland. Uiteindelijk belandden we in Uithuizermeeden bij de Regioraad. De eerste tijd zal ik daar aan de slag gaan. Van training is niet meer erg veel gekomen, maar ik heb het nu wel een keertje in de praktijk gezien. Met de mij kenmerkende zelfredzaamheid kom ik er wel uit.

Maar waar gaat het nu over? Wat ga ik nu eigenlijk doen?
Welnu in de jaren negentig heeft het Rijk de provincies en gemeentes opdracht gegeven om uit te zoeken waar in Nederland allemaal bodemverontreiniging plaats heeft gevonden. In de jaren tachtig en negentig was er namenlijk een alsmaar toenemend aantal bodemsaneringen, wat steeds meer van de VROM budgetten opsoupeerde. Het Rijk wilde daarom dat er onderzoek zou worden gedaan om een overzicht te krijgen van de kosten die er nog in het verschiet zouden liggen. Er is toen in eerste instantie een inventarisatie van potentieel verdachte locaties gemaakt, het zogenaamd Landelijk Dekkend Beeld (LDB). De vervolgstap is om van die potentieel verdachte locaties uit te zoeken welke locaties echt verontreinigd zijn en welke niet. Definitieve zekerheid hierover krijg je door bodemonderzoek uit te voeren, maar dat is een erg kostbare zaak. Daarom wordt er eerst historisch onderzoek gedaan naar de locaties uit het LDB. Dit wordt in mijn geval uitgevoerd door ReGister, die mij via het uitzendbureau weer aan het werk zetten om een deel van het project uit te voeren.
Globaal werkt het zo dat ik aan de hand van verleende vergunningen op locaties bekijk of er wel of geen kans op bodemverontreiniging is en aan de hand van deze conclusies wordt bepaald of er al dan niet een bodemonderzoek wordt verricht. Hiervoor ga ik nu dus eerst aan de slag in Uithuizermeeden waar een deel van het gemeentearchief van Appingedam ligt en het Stadskantoor van Appingedam, waar de rest ligt. De verwachting is dat het project ongeveer drie maanden zal duren, dus precies tot ik op vakantie ga.

Woensdag beginnen!

Ik werd zonet gebeld door Start dat mijn sollicitatie bij ReGister, waarover ik eerder al berichtte (hier en hier) nog een staartje heeft gekregen. De andere kandidaat zou vanmorgen beginnen, maar is op het allerlaatste moment afgehaakt. Zoals ik schreef was ik wel nog reserve, zodat ze weer bij mij uitkwamen. Woensdag begin ik!

Smakelijk afscheid

Gisteravond hebben we met Vincent & Willemien gegeten bij Brasserie Groen, alvast in het kader van het afscheid ten gevolge van hun aanstaande verhuizing naar Breda. We hadden hier al positieve verhalen over gehoord en waren dus benieuwd of deze nieuwe rookvrije (!!!) eetgelegenheid ons zou kunnen bekoren.

De zaak is gevestigd op de hoek van de Gelkingestraat en de Carolieweg in de Groninger binnenstad in een mooi historisch pand. Heel postmodern zijn in het interieur aan de kale muren en de plafonds met ornamenten de leeftijd van het pand goed te zien, terwijl de inrichting verder strak en designerig is. Het pand is mooi ingedeeld met veel verschillende niveaus, die met korte trapjes met elkaar verbonden zijn. Mooi pand! De bediening was vriendelijk, maar knoeide wel iets met het inschenken van de rosé en de op verzoek bijgeleverde karaf water was lauw. Verder prima. Vooraf nam ik een kerriesoep met balsamicosiroop. Lekker pittig en geserveerd met afgebakken bruin brood. De anderen hadden gekozen voor een zelfgebakken notenbrood met tappenade. Erg lekker! Het brood was mooi gebakken met veel noten en gedroogde abrikoos. Wel een erg groot voorgerecht voor één persoon. Prima deelbaar met z'n tweeën.
De hoofdgerechten zijn mooi verdeeld over vlees, vis en vegetarisch. Ik koos zelf van een dagkeuze: een forelletje gevuld met kaneelrijst uit de oven (gestoomd in een alufolie zak). Het forelletje was mooi. Een kniesoor zou opmerken dat het visje een minuutje of 3 à 4 eerder uit oven had gekund, maar hij was beslist niet overgaar. De vulling was mooi romige rijst met kaneel, cashewnootjes en gedroogde pruimen. Mooi gerecht! Louise had een stukje gebakken zalmfilet op venkelraviolie. Mooie raviolie en mooi gebakken zalm, prima. Vincent had twee gefrituurde stukken buffelmozarella en Willemien een Australische Salade met springbok. Ook dit zag er erg goed uit. Alles werd mooi gegarneerd opgediend met wa frisee, halfgedroogde tomaatjes en balsamicosiroop. Als bijgerechten kwamen mooie ovengebakken aardappels, wat groente (mais, venkel, worteltjes) en een bakje sla op tafel. Mooie gerechten, mooi opgemaakt. Prima!
Omdat we niet konden kiezen uit de desertkaart namen we maar een proeverij. Die bestond uit vers fruit met pure chocoladefondue, brownies, spekkoek en een pannacotta. De pannacotta was mooi vanillig (plus), maar veel te stijf (min). Jammer. Verder alles erg lekker. De Vincenten namen een espresso na en de dames een royale kop thee. De espresso was van een vrij donkere branding en vrij pittig. Niet ieders smaak. Wel die van mij, niet die van Vincent. Wel kreeg je er keurig een glaasje koud water bij.
Al met al heerlijk gegeten met zijn vieren voor goed €120,- Komen we nog wel eens terug!

Een nieuwe tent!

Vanmiddag hebben Louise en ik een prachtige nieuwe tent gekocht: een The North Face Tadpole 23 van slechts 2300 gram voor fors afgeprijsd! Heb nu al zin om erin te slapen! Dat scheelt 2100 gram ten opzichte van de vorige; 2100 gram die ik minder hoef te dragen in mijn rugzak!
Hij ziet er zo uit:

Donderdagavondtochtje

Zoals goede vriend Werner gisteren al op zijn blog aankondigde hebben we gisteren een tochtje gemaakt. Omdat het zijn seizoensstart betrof meende ik het niet al te gek te moeten maken. Oostenwind, dus richting Damsterdiep. Met tegenwind langs Noorddijk, Ten Post, Ten Boer, Windeweer, Garrelsweer naar Appingedam. Vijfendertig kilometer tegenwind en dat hakte er bij Werner toch wel behoorlijk in. In Appingedam stuitten we op de dodenherdenkingsoptocht, zodat we even plechtig moesten wachten alvorens voort te gaan. Buiten Appingedam, aan het Eemskanaal was het 19:58 uur, zodat we aan de waterkant afstapten om de 2 minuten stilte in acht te nemen. Daarna vol goede moed weer verden richting Siddeburen en Slochteren. Het werd allengs duidelijker dat Werner serieus koersritme ontbeert! Oef wat zat ie stuk! Vooral het laatste stuk langs het Slochterdiep was zeer zwaar afzien voor hem. Gelukkig maakte de prachtige zonsondergang veel goed. Om half 10 waren we weer thuis. Ik heb vandaag nog even gebeld en de spierpijn viel goed mee. Binnenkort dus nog maar eens!

De verjaardag voorbij

De laatste sporen van mijn verjaardag zijn nu echt uitgewist. Ook de rode wijnvlekken zijn toch nog uit mijn witte trui gegaan! Ma bedankt voor de tip!

Mijn leermoment van zaterdagavond: geen witte trui aan op feestjes! De combinatie van rode wijn, mijn motoriek, trui en gesticuleren bij het spreken bleek niet zo'n goede... Verder was het feest zaterdag een groot succes! Bijna iedereen was er en het huis zat goed vol, maar net niet tè. De avond kwam wat langzaam op gang, waarschijnlijk doordat ik geen tijd had genoemd bij de uitnodiging, zodat iedereen bang was te vroeg te komen. Vanaf half negen druppelde het echter wel binnen en al gauw was het reuzegezellig. Grappig dat er toch altijd meteen een scheiding ontstaat tussen de groepjes die elkaar kennen: rond de bar de historici en aan de andere kant de roeiers en ertussenin degenen die tot geen van beide groepen behoorden.

De avond begon natuurlijk goed, met koffie of thee naar wens en taart. In sommige gevallen ook nog maar eens de les gelezen dat het een hardnekkig misverstand is dat je bij bier geen taart kunt eten! De keuze bestond uit deze 3 taarten:Van links naar rechts: limoentaart, appeltaart en Torta Caprese

Alle taarten vielen goed in de smaak en zijn inmiddels min of meer op! ;-) Het was allemaal erg gezellig en ik mag wel zeggen dat ik erg in de watten ben gelegd! Van Werner en Natasja kreeg ik de nieuwe cd van Placebo. Dit was niet echt een verrassing, omdat Werner me zaterdagmiddag belde met de vraag hoe laat de winkels nog open waren en of ik bovengenoemde cd op mijn lijstje stond. Niet onverwacht, wel welkom! Leuk ook dat Inez er was. Ze had eigenlijk al wat anders, maar aangezien dat zijn vrienden waren... Inez, bedankt voor de leuke schaal! Van de Zuidwesters kreeg ik een Bommelboek, Mooi is dat Goeie keus, want twee erg goeie verhalen! Ook kreeg ik de cd van Nynke Laverman van ze. Dat is Friese fado. Ik kende het alleen van naam en het is inderdaad erg mooie luistermuziek. Bedankt dames! Mijn dame had een één-tweetje gemaakt met de heren van V6. Van Louise kreeg ik een kookworkshop bij buurman René van House of Spice samen met de jongens. Heb ik erg veel zin in! En van de heren kreeg ik het kookboek dat ik al een aantal keren heb weggegeven, maar zelf nog niet had: het basistechniekenboek van Le Cordon Bleu, de officieuze V6-bijbel. Erg fijn! Carel gaf me een mooie historische roman van Per Olov Enquist, Het bezoek van de lijfarts. Heb ik ook veel zin in om aan te beginnen! Het boek dat Marjan, Hester en Jan-Daem me wilden geven bleek ik al te lezen: Frank Westerman, De graanrepubliek. Erg goeie keus, maar dat hebben we dus al. Al met al ben ik dus erg verwend en was het óók nog eens een superleuke avond! Iedereen bedankt voor de gezelligheid en de cadeaux!Vlnr: Rob, Maria, Maarten en Tjarko in karakteristieke houding!