dinsdag 4 oktober 2011

De evolutie van postkantoren

Hier volgt een mopperblog over het verdwijnende fenomeen postkantoren. Vroeger waren er postkantoren, alwaar postbeambten je van postzegels en strippenkaarten voorzagen en waar je pakketjes kon afgeven. De openingstijden waren belachelijk, maar je wist niet beter.

Later werd de post geprivatiseerd. De markt zou het beter en goedkoper gaan doen. Het Post-deel van de PTT kreeg als bruidsschat van de overheid de postkantoren mee. Zeker in steden waren dat vaak waardevolle stukken onroerend goed op A-locaties. Zonde om te verspillen als postkantoor. Daarom verdwenen de postkantoren en kwamen er postagentschappen in boekwinkels en supermarkten. De openingstijden bleven belachelijk, maar je had geen andere keus.

Achter een postbalie zat een medewerker de vertrouwde postkantoorhandelingen te verrichten. Het belang van pakketpost nam steeds verder toe door het internet: Marktplaats en webwinkelen.

De balie nam wel kostbare winkeloppervlak in, dus nu is sinds kort bij de Spar om de hoek het agentschap gesloten. De posthandelingen worden gedaan bij Kassa 3, door een supermarktscholier. Mensen staan te wachten in de rij voor het koelvak. Op TV zijn spotjes die het pinnen promoten. Bij de Postkassa kun je alleen contant betalen. De openingstijden zijn nog steeds belachelijk.