We zitten midden in de mooiste koersweken van
het jaar, de voorjaarsklassiekers zijn in volle gang. Over een over een paar
weken begint ook de mooiste Grote Ronde, de Giro d’Italia. En als man heb ik dan natuurlijk een top-lijstje. Mijn top drie bestaat
uit drie verschillende smaken: een serieuze blog, een blog voor romantici en
een blog met relativering.
Mijn favoriete koersblog is HetisKoers!.
Begonnen als blogje, waar bronstige jongemannen en een enkele dame hun
Tourkoorts konden ventileren is het in een paar jaar uitgegroeid tot hét blog
voor de romantische koersliefhebber. Hier gaat het eigenlijk niet om de
wedstrijden zelf. Het verhaal staat centraal. De wedstrijdkalender is hier
enkel een excuus om te mijmeren over de heroïek en tragiek van de koers.
Vaste categoriën als ‘Vergeten Wielrenners’ en
‘In het Geheugen Gegrift’ zeggen genoeg. De insteek is vaak literair. Je kunt
HetisKoers! zien als het hippere (en jongere) online broertje van literair
wielertijdschrift De Muur.
Een leuke ontwikkeling is dat er steeds meer
een community ontstaat met evenementen als de HetisKoers!-koers, De Ronde op
groot scherm in Ekko. Ik rijd dit jaar zelf dan ook in het HIK-shirt.
Mijn nummer twee heeft een heel andere
insteek. The Inner Ring (INRNG) is een serieuze achtergrondenblog. De anonieme
auteur (Het lijkt mij een Noord-Amerikaan) zit duidelijk midden in het
profcircuit. Zo is er regelmatig twittercontact met teammanagers als Jonathan
Vaughters van Garmin-Baracuda. Ook laat hij regelmatig merken inside informatie
over diverse World-tour ploegen te hebben.
Verwacht hier buiten de terugblikken en
voorbeschouwingen ook diepgravende artikelen over de World-tour, lijntjes
achter de schermen van de UCI en het WADA, over dopingstrijd in het algemeen
(het is immers een angelsaksische auteur). En uitleg over de Europese landen
waar de koers zich afspeelt voor de niet-Europese lezers.
Een blog met inhoud voor de wielerliefhebber
met diepgang.
De top drie wordt afgesloten met een Vlaams
blog dat gek is van de koers, maar de koers ook weet te relativeren: Wielerg@k.
Tongue-in-cheek, zonder onzinnig te worden. De anonieme auteur is een
liefhebber die altijd met humor
schrijft en zijn artikelen lardeert met geestige afbeeldingen en onderschriften.
Een verademing tussen al die lieden die sport zo zwaar op de hand benaderen dat
ze vergeten dat het in essentie (slechts) vermaak is.
