woensdag 23 september 2009

KPN klantcontact kan beter



Na de goede ervaringen met het Kadaster valt KPN erg tegen. Dit geprivatiseerde - want in de markt wordt alles beter en goedkoper! - staatsbedrijf is een stuk minder efficiënt.
In ons huis lijkt geen ISRA punt aanwezig te zijn. Dat is het punt waar het KPN-net overgaat in het huisnet, ofwel bepaalt van waar je zelf verantwoordelijk bent en mag klussen.
Ik wil de lelijke bedrading door de hele hal en de halve woonkamer opruimen, maar moet dan wel weten vanaf waar ik eraan mag zitten. In ons huis is in ieder geval geen standaard ISRA punt aanwezig, dus wil ik hier graag opheldering over.

Eerst maar eens gekeken of ik het kon oplossen via de web-selfservice. Nee, dan daar maar een vraag achter gelaten. Krijg je na een week een mail terug dat je naar de Primafoon moet, of moet bellen. Ik naar de Primafoon, met foto's van de situatie. Nee, ik moet bellen naar de klantenservice.

Vooruit, dan maar bellen voor 10 cent per minuut. Door een onduidelijk keuzemenu gekomen krijg ik uiteindelijk iemand aan de lijn. Die hoort het aan en zegt dat er een afspraak met een monteur moet worden gemaakt. Hij maakt een notitie en zal me doorschakelen naar Klantenservice. De wachttijd zou zo'n 30 seconden zijn. Prima, ik wacht wel. Na een minuut word ik eruit gegooid.
Ik bel opnieuw en verwacht dat de notitie er wel voor zal zorgen dat ik snel een afspraak kan maken. Nee hoor, ik word weer doorverbonden, nu naar iemand die zegt dat ik verkeerd ben bij hem en dat ik Klantenservice moet bellen op 0900-0244 en dan keuze 2 en dan 3 moet maken. Ik belde al met dat nummer, maar goed.
Derde poging, volg het advies op en: 'Meneer ik begrijp niet hoe u bij mij komt! Ik verbind u door...' Dan kom ik terecht bij een dame die erg ongeduldig wordt van mij als ik voor de vijfde keer mijn verhaal doe. Nee ik weet niet of er een ISRA punt moet worden aangelegd, verplaatst of hersteld. Daar bel ik juist voor!

Iets wetende van klantcontact verbaast het mij dat ik keer op keer, na iedere doorschakeling opnieuw moet vertellen welk telefoonnummer ik heb, wat mijn postcode en huisnummer is en waar ik voor bel. En ook steeds in een andere volgorde. Dat betekent dat één van de grotere klantcontactcentra van Nederland géén goed werkend CRM-systeem heeft (Customer Relations Management) en de scripting van gesprekken slecht onder de knie heeft. Om maar niet te spreken van technische slordigheid dat het telefoonsysteem me er zomaar uit gooit. Ook de kwaliteitsmonitoring werkt niet zo goed: ja ze blijven braaf mijn naam herhalen, maar de toon is niet altijd even professioneel. En waarom al die verschillende afdelinkjes maar tegen me zeggen dat ik de Klantenservice moet hebben? Die had ik toch gebeld op dit nummer? Kortom mijn handen jeuken!

Enfin, eind van het liedje is dat er op 14 oktober een monteur komt met de opdracht het ISRA punt te herstellen. En dan wacht ik maar af of ik daarvoor moet betalen...

Snel Kadaster


Zo kan het dus ook! In verband met onze nieuwe woning kregen we een beschikking van het Kadaster. We twijfelden over de juistheid van een deeltje van de registratie, daarom via MijnOverheid.nl een bezwaar ingediend. Binnen het uur had ik een mailtje. Netjes: Een ontvangstbevestiging met een afhandeltermijn van zes weken?
Niets ervan. Gewoon een keurige afhandeling van het dossier, met uitleg. Het kan dus best: een overheidsorganisatie die snel en adequaat zaken afhandeld!
Chappeau voor het Kadaster!

dinsdag 15 september 2009

Lars Boom wint in de Vuelta



Op Twitter las ik bij Wilfried de Jong een verwijzing naar dit coole filmpje!

maandag 14 september 2009

Ieder vogeltje fluit zoals het gebekt is: Andrew Bird in de Oosterpoort.



Dit verslag had ik enige weken geleden al aangekondigd. Ziekte tijdens de vakantie en drukte daarna maakten dat ik mijn belofte nog niet nakwam. Het optreden was echter te memorabel om helemaal te verzaken. Daarom nu alsnog mijn verslag:

De dag na dEUS stond er iets heel anders op het menu. Eerst eten met vrienden Arend en Michiel bij Twee Belgen aan de Turfsingel om de avond goed te beginnen. Aanrader: lekker eten uit de gulle Vlaamse keuken, mooie wijnen en uitstekende bediening.

Na deze voorbereiding stapten we goedgemutst op de fiets naar de Oosterpoort waar het voorprogramma al was begonnen: een schattig jongen-meisje duo met gitaar uit Amsterdam waarvan ik de naam alweer kwijt ben.

Dan Andrew Bird. Ik ken hem eigenlijk nog niet zo goed. Ik had op internet gelezen dat hij een bijzondere singer-songwriter is, die fluit. Vervolgens had ik wat werk gedownload om er daarna niet toe te komen om er echt goed naar te luisteren. Maar toen ik de aanplakbiljetten zijn optreden zag aankondigen dan maar wel snel besloten er naartoe te gaan. Arend en Michiel hadden nog nooit van hem gehoord, dus nu moest hij wel écht goed zijn om mijn reputatie als muziekkenner overeind te houden. ;-)

Dat was geen enkel probleem. Bird blijkt een rasartiest, een charismatische virtuoos in meerdere disciplines. Om te beginnen had hij geen last van de onzekere introverte schuchterheid die singer-songwriters vaak hebben. Hij was ontspannen, stond lekker te spelen met publiek en band en had gewoon een lekkere avond. Hij zag er geen been in een nummer na het intro af te breken, omdat de gitaar niet zuiver was gestemd. Grapje maken, intussen gitaar stemmen en opnieuw beginnen. Wel een perfectionist dus.

Hij had zich omringd met een uitstekende band, maar was zel de onbetwiste ster van de avond. Of hij nu zong, gitaar of viool bespeelde of floot (al dan niet tegelijkertijd), hij deed het allemaal erg goed. Knap! Dat fluiten is zijn handelsmerk. Vaak heeft dat wat lulligs, maar Bird (what’s in a name…) beheerst dat echt uitzonderlijk goed. Heel knap, vooral als je tegelijkertijd ook nog de viool bespeelt! Hij voegt met dat fluiten echt een instrument toe.

De composities van de poppy liedjes zaten erg goed in elkaar. Gevarieerd, met een mooie opbouw. Vaak live op het podium geloopt. Bij zijn albums zit meestal nog een bonus-cd met instrumentale composities. Die zijn erg experimenteel en schurken tegen het klassieke aan. Daarin kan hij zich uitleven om de popliedjes compact en (schijnbaar) ongecompliceerd te laten klinken.

Het was duidelijk dat zowel artiest als publiek genoten van een heerlijke ontspannen zomerse avond. Het youtube filmpje geeft wel een impressie. Wie meer wil horen kan goed starten met zijn laatste album Noble Beast dat volgens de kenners het beste tot nu toe is.

woensdag 9 september 2009

Klein rondje Reitdiep



Gisteravond was een heerlijke nazomeravond. Ik was vroeg thuis, daarom lekker op de fiets gesprongen mijn neus achterna het Groninger land in. Wie weet was het de laatste keer dat het dit jaar kon.
In de avondzon reed ik langs het Reitdiep door de weilanden via Garnwerd, Winsum en Schouwerzijl, waarbij ik me moest inhouden om niet veel te ver te rijden. Terug naar huis bovenlangs via Saaksum, Ezinge, opnieuw Garnwerd, Sauwerd en Zuidwolde naar Noorddijk en weer de stad in.
Onderweg raakte ik nog verzeild in een kudde koeien. Waar maak je dat nu nog mee?



Hier vind je de route.