Sinds een klein jaartje ga ik nu naar een echte slager voor mijn vlees: slagerij Van Dijk en zoon.
De zaak ziet er niet uit, in het begin van de Steentilstraat, ingeklemd tussen twee panden van de Groninger fietsengigant Ferwerda. Sinds de vroege jaren zeventig is er niets meer aan de zaak gedaan. Houten lambrizering, tegeltjes, veel bruine tinten, beetje morsig.
En achter de toonbank, u verwacht het al, slager Jan van Dijk. En zijn zoon. Vader Van Dijk is de zeventig gepasseerd, zijn zoon schat ik in de vijftig. Ze hebben mijn hart al de eerste keer dat ik er kwam gestolen. Getipt door goede vriend en culinaire goeroe Michiel kwam ik er voor het eerst. Foto's van varkens van een biologische boerderij, dat sprak me al aan. En toen vroeg een klant om iets van het lam voor een bepaald gerecht. 'O, dan moet u een flankje hebben!' En omdat er niet genoeg meer in de vitrine lag liep Van Dijk junior door de versleten deur de koelcel in, om met een karkas terug te komen. Dit werd op het hakblok gelegd en vervolgens kwam er een zaag te voorschijn en werd het gewenste stuk uit het karkas gezaagd. Fantastisch!
Sindsdien koop ik er heerlijke zelfgemaakte saucijzen aux herbes fines, de prachtigste koteletten, lamskarbonades en runder-schaapgehakt waar je de lekkerste gehaktballetjes in tomatensaus van kunt maken. De Van Dijks zelf eten overigens geen lam of schaap, dat vinden ze niet lekker.
En steevast krijgen we met een knipoog een stukje kookworst of leverworst (ook zelfgemaakt natuurlijk) mee 'voor vanavond bij de borrel'.
Vandaag wilde ik graag een rollade kopen. Die was op, maar geen nood: Van Dijk senior maakte er gewoon ter plekke één voor ons. Eerst de stukken vlees snijden, dan kruiden en oprollen. Even een bolletje touw halen en voilá een prachtige rollade. Nu nog bedenken hoe ik die morgen ga klaarmaken!
De zaak ziet er niet uit, in het begin van de Steentilstraat, ingeklemd tussen twee panden van de Groninger fietsengigant Ferwerda. Sinds de vroege jaren zeventig is er niets meer aan de zaak gedaan. Houten lambrizering, tegeltjes, veel bruine tinten, beetje morsig.
En achter de toonbank, u verwacht het al, slager Jan van Dijk. En zijn zoon. Vader Van Dijk is de zeventig gepasseerd, zijn zoon schat ik in de vijftig. Ze hebben mijn hart al de eerste keer dat ik er kwam gestolen. Getipt door goede vriend en culinaire goeroe Michiel kwam ik er voor het eerst. Foto's van varkens van een biologische boerderij, dat sprak me al aan. En toen vroeg een klant om iets van het lam voor een bepaald gerecht. 'O, dan moet u een flankje hebben!' En omdat er niet genoeg meer in de vitrine lag liep Van Dijk junior door de versleten deur de koelcel in, om met een karkas terug te komen. Dit werd op het hakblok gelegd en vervolgens kwam er een zaag te voorschijn en werd het gewenste stuk uit het karkas gezaagd. Fantastisch!
Sindsdien koop ik er heerlijke zelfgemaakte saucijzen aux herbes fines, de prachtigste koteletten, lamskarbonades en runder-schaapgehakt waar je de lekkerste gehaktballetjes in tomatensaus van kunt maken. De Van Dijks zelf eten overigens geen lam of schaap, dat vinden ze niet lekker.
En steevast krijgen we met een knipoog een stukje kookworst of leverworst (ook zelfgemaakt natuurlijk) mee 'voor vanavond bij de borrel'.
Vandaag wilde ik graag een rollade kopen. Die was op, maar geen nood: Van Dijk senior maakte er gewoon ter plekke één voor ons. Eerst de stukken vlees snijden, dan kruiden en oprollen. Even een bolletje touw halen en voilá een prachtige rollade. Nu nog bedenken hoe ik die morgen ga klaarmaken!
5 opmerkingen:
Sinds ik slager Janson in Heusden heb leren kennen, komt er bij ons ook geen supermarktvlees meer in. Wat een verschil! Je betaalt wat meer, dan heb je ook wat. Overigens schijnen er niet zo heel veel goede slagers meer in Nederland te zijn. Janson is landelijk bekend (staat zelfs op site van Hanneke Groenteman, waarbij de door hem geimporteerde zuurkool wordt geprezen) en hier in Den Haag hebben we Englebert. Helaas verkoopt die geen Groninger worst...
Aha, ik begrijp dat er na de Groninger Notenkoek van Knol nog een ander item op het attentielijstje kan! ;-)
Slager Van Dijk en zoon zijn ook goede bekenden in een andere kring van de Groninger binnenstad...
Ik weet niet hoe hun vlees nu is, maar na een zeker nieuwsbericht over het niet naleven van de hygieneregels eind jaren tachtig (bevroren vlees van meer dan vijf jaar oud) kom ik er niet meer.
En ook erg fijn zijn de verse, knapperige luchtige eierkoeken en het der Aa-taartje of de bruidscakejes. Al dit lekkers vind je in het piepkleine bakkertje Crebas (ook uw hofleverancier) in de Steenstilstraat. Inderdaad, net voor de slager.
En die notenkoek, die haal je 's ochtends als-ie nog warm is, bij het winkeltje van Knol zelf aan de voet van Minerva op het Zuiderdiep. Vraag om het mooie doosje (met de Olle Grieze) voor erom en je kunt goed scoren bij visite- of verjaardagsbezoek.
Beste Durk
Je bent in de war met Slagerij Lesterstuiver die heeft in de jaren 80 5 ton rot vlees op laten halen. Er zaten 5 slagers in de straat in de jaren 80.Ik koop al jaren bij deze slager en ik rij er wekelijks 25 km voor want supermarkt shit komt er niet meer in!
Een reactie posten