Eigenlijk was ik van plan om vandaag in Haren maar 5 kilometer te lopen. De 5 bleek echter een jeugdloop en tja daar ben ik toch echt te oud voor (hoewel ik wel gebruik mag maken van de jeugdhoek op de Hunze vanwege mijn kennelijk jeugdige gedrag). De Halve Marathon van Haren was de eerste loop van het Meeùs Loopcircuit en het was dus lekker druk. Een halve marathon is mij ook nog iets te ambitieus. De enige loop die ik hiervoor deed was de 4 Mijl van Groningen. Daarom maar voor de 12,3 kilometer gegaan. Gezien mijn tijd op de 4 Mijl zou binnen het uur haalbaar moeten zijn.
De halve marathon zou om 12 uur starten, de 12,3 5 minuten later. Het was behoorlijk koud, dus toen bekend werd gemaakt dat de start een kwartier werd uitgesteld ben ik maar weer terug gegaan naar de sporthal. Tijdens het inlopen voelde ik de 10 kilometer duurloop van eergisteravond nog goed! Stijf! Pijntjes, ik had er weinig fiducie in. Voorzichtig van start dan maar. Na de start van de halve marathon stond ik achterin in het startvak. Dat bleek al vlug niet handig, want ik had dan wel een voorzichtig begin gepland, zo langzaam als de meeste lopers was nou ook weer niet de bedoeling. Helaas was inhalen de eerste anderhalve kilometer lastig, omdat we over een vrij smal fietspad werden geleid. De eerste kilometer was dus veel te langzaam (ruim 5enenhalve minuut). Vanaf het tweekilometerpunt ging het echter beter en kon ik mijn eigen tempo gaan lopen. De wind schuin van achter, koud, maar niet té. De benen werden steeds soepeler, er waren genoeg mensen om in te halen, kortom het ging wel lekker. Al gauw begon ik ook de lopers van de halve marathon op te rapen. Vanaf bijna 6 kilometer ging ik rechtsaf en de halve marathon linksaf. Toen had ik wat minder mikpunten, maar toch waren er voldoende prooien voor mijn competitiedrang. Eén voor één hengelde ik lopers binnen. Op 9 kilometer werd mij toegeroepen dat ik de veertiende was. op weg naar het oude spoorviaduct in de kilometer erna was ik al dertiende. Vanaf de achtste kilometer liep er al een kerel voor me waar ik niet echt dichterbij kon komen. Die moest ik dus pakken! Lekker tegen de spoorbrug omhoog versnellen en doorzetten. In de laatste kilometer kwam ik iets dichterbij, maar mijn voorganger was ook in gevecht met de loper vlak voor hem. 400 Meter voor de finish liepen beide lopers zij aan zij zo'n 30 meter voor me en besloot ik maar eens serieus te versnellen. op 150 meter voor de finish denderde ik ze voorbij en zette ik de eindsprint in. Uiteindelijk dus 11e in 58:31. Dik tevreden, daarna door de opstekende sneeuwbui weer naar huis gefietst. Ben benieuwd hoe de benen morgen en vooral maandag voelen...
De halve marathon zou om 12 uur starten, de 12,3 5 minuten later. Het was behoorlijk koud, dus toen bekend werd gemaakt dat de start een kwartier werd uitgesteld ben ik maar weer terug gegaan naar de sporthal. Tijdens het inlopen voelde ik de 10 kilometer duurloop van eergisteravond nog goed! Stijf! Pijntjes, ik had er weinig fiducie in. Voorzichtig van start dan maar. Na de start van de halve marathon stond ik achterin in het startvak. Dat bleek al vlug niet handig, want ik had dan wel een voorzichtig begin gepland, zo langzaam als de meeste lopers was nou ook weer niet de bedoeling. Helaas was inhalen de eerste anderhalve kilometer lastig, omdat we over een vrij smal fietspad werden geleid. De eerste kilometer was dus veel te langzaam (ruim 5enenhalve minuut). Vanaf het tweekilometerpunt ging het echter beter en kon ik mijn eigen tempo gaan lopen. De wind schuin van achter, koud, maar niet té. De benen werden steeds soepeler, er waren genoeg mensen om in te halen, kortom het ging wel lekker. Al gauw begon ik ook de lopers van de halve marathon op te rapen. Vanaf bijna 6 kilometer ging ik rechtsaf en de halve marathon linksaf. Toen had ik wat minder mikpunten, maar toch waren er voldoende prooien voor mijn competitiedrang. Eén voor één hengelde ik lopers binnen. Op 9 kilometer werd mij toegeroepen dat ik de veertiende was. op weg naar het oude spoorviaduct in de kilometer erna was ik al dertiende. Vanaf de achtste kilometer liep er al een kerel voor me waar ik niet echt dichterbij kon komen. Die moest ik dus pakken! Lekker tegen de spoorbrug omhoog versnellen en doorzetten. In de laatste kilometer kwam ik iets dichterbij, maar mijn voorganger was ook in gevecht met de loper vlak voor hem. 400 Meter voor de finish liepen beide lopers zij aan zij zo'n 30 meter voor me en besloot ik maar eens serieus te versnellen. op 150 meter voor de finish denderde ik ze voorbij en zette ik de eindsprint in. Uiteindelijk dus 11e in 58:31. Dik tevreden, daarna door de opstekende sneeuwbui weer naar huis gefietst. Ben benieuwd hoe de benen morgen en vooral maandag voelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten