Europees onderzoek: er gaat niets boven Groningen!

Ondergetekende wist het natuurlijk allang, maar nu is het bevestigd door een onderzoek in opdracht van de Europese Commissie: Groningers zijn het meest tevreden over hun woonplaats van alle Europeanen! Het nieuws stond gisteren al op Nu.nl en natuurlijk in het Dagblad van het Noorden en vanochtend in de Volkskrant, dus inmiddels zal iedereen het wel weten.
Aan de inwonders van 75 Europese steden (500 ondervraagden per stad) is een vragenlijst voorgelegd en waar Amsterdammers en Rotterdammers heel gemiddeld tevreden zijn, staat Groningen bij algemene tevredenheid, luchtkwaliteit en medische zorg door ziekenhuizen op één. Groningers voelen zich verder erg veilig en vertrouwen erop dat het gemeentebestuur verantwoordelijk omgaat met publieke uitgaven. (beide de 4e plaats). Een mooie opsteker voor de gemeente, die in prijzen grossiert (eerder al Beste Binnenstad en de Beste Fietsstad en de veiligste gemeente van Nederland.
Is er dan niets mis met Groningen? Ja wel dus: de werkgelegenheid. Daarop scoort Groningen onderin de middenmoot tussen Boekarest en Bacelona in. Maar ook dat is eigenlijk geen nieuws natuurlijk!

Meer over het onderzoek vind je hier en het rapport zelf staat hier.

Rasmussen uit de Tour

Wat een dag! 's Middags lijkt Rasmussen de Tour definitief naar zijn hand te hebben gezet met een klinkende overwinning op de Aubisque, 's avonds wordt hij door de Raboploeg uit koers genomen... Raar! De Rabobank ploeg geeft aan dat Rasmussen gezien zou zijn tijdens een trainingsrit in de Dolomieten, terwijl hij aan zijn ploeg (en de UCI) had laten weten in Mexico te zijn. De rechtvaardiging voor het uit koers nemen van Rasmussen op basis van schending van interne regels lijkt op het eerste gezicht loepzuiver. Maar de timing is werkelijk bizar. Wat is er gebeurd tussen vanmiddag en vanavond? Wist de ploegleiding werkelijk niet eerder van de leugen van Rasmussen? Of is er druk uitgeoefend om Rasmussen te laten verdwijnen? Voer voor complottheorieën. Ik blijf voorlopig vooral achter met vragen.

i-Teams en ELO-Grunn

Een paar weken geleden beloofde ik al om wat meer te vertellen over mijn nieuwe opdracht. Op 2 juli begon ik aan een nieuwe klus, dit keer een dubbele opdracht bij i-Teams en ELO-Grunn. I-Teams is een programma bij ICTU (net als CCO dus) dat gemeentes ondersteund bij het invoeren van standaarden, architectuur en de producten van 12 Verdragsprogramma’s. Het doel van i-Teams is om een onomkeerbare impuls te geven aan de invoering van de elektronische overheid bij lokale overheden, met name gemeentes. Het programma is opgericht, omdat bleek dat gemeentes niet goed uit de voeten konden met wat er aan bouwstenen van de elektronische overheid werd ontwikkeld in Den Haag. Hierin biedt i-Teams ondersteuning door eerst een nulmeting te doen om te bepalen waar de gemeente staat met betrekking tot de e-overheid. Vervolgens wordt een propositie gemaakt, waarin aan de gemeente een voorstel wordt gedaan van de volgorde en keuzes van projecten. De gemeentes krijgen vervolgens ondersteuning van een zogenaamde e-adviseur, die ze helpt om realisatieplannen te maken. Aldus zouden de gemeentes voldoende op weg moeten zijn geholpen om het traject zelfstandig af te maken.
En wat is nu mijn rol hierin? Ik houd mij bezig met portfoliomanagement. Portfoliomanagement gaat over het productportfolio dat i-Teams naar de gemeentes brengt, dus de standaarden, architectuur en e-overheidsbouwstenen in de gereedschapskist van de e-adviseur. Organisatorisch zijn de ontwikkeling en de uitvoering van deze producten voor een groot deel van elkaar gescheiden. Het is daarom belangrijk om deze zaken wel met elkaar in verband te brengen, zodat e-adviseurs en gemeentes weten wat er allemaal is en nog komt en wat de samenhang is tussen de verschillende producten. En natuurlijk om de gemeentelijke praktijk, de ervaring met de invoering van de ze producten bij de gemeentes terug te koppelen naar de ontwikkelaars van deze producten. Deze verbindingen leggen zijn waar het om gaat bij het portfoliomanagement. Verbanden leggen tussen de producten onderling en tussen ontwikkeling en uitvoering. Het eerste is dus vooral afstemming intern tussen ICTU programma’s en departementen, het tweede in de keten van rijk naar gemeentes.
Een belangrijke taak van mij is om de kennis en ervaring die in het kader van ELO-Grunn wordt opgedaan terug te brengen naar Den Haag. ELO-Grunn is een samenwerkingsverband van Groningse gemeentes, de provincie en waterschapen dat in gezamenlijke projecten de basiscomponenten van de e-overheid invoert. Hiertoe zijn de gemeentes verdeeld over clusters die samen keuzes maken om projecten uit te voeren. ELO-Grunn valt organisatorisch onder i-Teams, waarmee mijn dubbele opdracht ook is verklaard. ELO-Grunn gaat een stapje verder dan i-Teams in de ondersteuning, doordat ELO-Grunn ook voorbij de realisatieplannen nog begeleiding biedt. Vandaar ook dat het bijzonder interessant is voor i-Teams om in die Groningse ervaring te delen.
Naast deze verbindingsrol heb ik ook bij ELO-Grunn inhoudelijke taken. Zo ga ik het cluster Oost-Groningen ondersteunen door een projectsecretariaat op te zetten om een structuur te creëren die borgt dat projecten daar hun geplande resultaten houden en ook nadat ELO-Grunn afloopt door zullen gaan en er regie mogelijk is op de verscheidene projecten die er zijn. Voor een belangrijk deel gaat dit over zogenaamde basisregistraties als de modernisering Gemeentelijke Basisadministratie (mGBA), de Basisregistratie Adressen en Gebouwen (BAG) en de invoering van de Omgevingsvergunning.
Al met al een mooie mix van Den Haag en Groningen, van aan de ene kant dicht bij beleid en ontwikkeling en aan de andere kant de uitvoeringspraktijk, waar ik tot maart 2008 flink mijn tanden in kan zetten!

Voor meer over i-Teams: kijk hier, over ELO-Grunn, hier.

Dopingellende en de Tour de France

Halverwege de Tour en de dopingellende is erger dan ooit tevoren. Vorig jaar schreef ik al een paar keer over Floyd Landis. Eerst enthousiast over de fantastische koers, daarna over de twijfel. De huidige Tour de France biedt een niet minder geweldig koersverloop dan vorig jaar. De onthoofde Tour, zonder de buitencategorie favorieten leverde prachtige gevechten op, zoals de strijd tussen Rasmussen en Contador op de flanken van de Peyresourde. Ook de wederopstanding van Vinokoerov op dezelfde dag was prachtig: wat een wilskracht om jezelf zo’n pijn te doen.
Want gedopeerd of niet: de pijn wordt er niet minder van. Mijn respect en verwondering over iemand die zo diep wil en kan gaan om met 30 hechtingen in de knieën door te gaan is er niet minder om. Maar ja: doping.
Alle prachtige strijd is de afgelopen week naar de achtergrond gedrongen door de berichten tegen Sinkewitz, Rasmussen en nu de klapper: Vinokoerov. Maar is het echt een verrassing? Nee natuurlijk niet! Iedereen houdt van de stijl van Vinokoerov, altijd aanvallen, maar hij reed voor die ploeg waar werkelijk iedereen EPO gebruikte in de jaren negentig: T-Mobile, mocht vorig jaar niet meedoen, omdat hij weliswaar niet betrapt was, maar meer dan de helft van zijn ploeggenoten en zijn ploegleider Manolo Sainz van de Liberty Siguros ploeg klanten bleken van dokter Fuentes en richtte een nieuwe ploeg op vol ex-dopingzondaars, en in meer of mindere mate verdachte renners, was één van de zogenaamde men in black die trainde in anonieme wielerkleding. Er waren dus tekenen genoeg.
Ook Rasmussen is zo’n man in black overigens. De vaderlandse pers is wat vergoelijkend over hem, maar het is op zijn zachtst gezegd opmerkelijk dat een controlfreak als deze Deen is zo slordig is met zijn administratie en zo ver buiten de controle van de ploeg verkeerd. Gezien de progressie die hij gemaakt heeft is het niet verwonderlijk dat concurrenten hem verdacht vinden.
Wat moeten we als wielerliefhebbers nu met deze situatie? Nou in ieder geval niet zoals Mart Smeets gisteravond deed de coureurs de schuld geven. Smeets gaf hen gisteravond in hun eentje de schuld voor de gegeven omstandigheden en pleitte alle anderen rond het wielrennen vrij: de organisatoren, sponsors, ploegleiders, soigneurs, mecaniciens.
Maar zoals Smeets heel wel weet zijn al deze partijen betrokken. Allemaal. En de renners zijn de kwetsbaarste groep in het geheel. Zij worden gestraft, de rest van het circus dekt zich in en gaat verder. Smeets roept om een sterke man die het wielrennen moet redden, maar zou dat de oplossing zijn?
Dopegebruik is onderdeel van het wielrennen, al zolang als er gekoerst wordt. Alle grote kampioenen gebruikten mysterieuze middeltjes, van Garin, tot Coppi en Bartali, tot Merckx en natuurlijk onze Nederlandse held: Zoetemelk. Deze cultuur is niet zomaar te doorbreken.
Ik nijg erg naar het standpunt van Peter Winnen die al jaren plijt voor een andere blik op doping. De gezondheid van renners moet centraal staan. Middelen die de renners helpen gezond door de afmattende wielerkoersen te komen zouden toegestaan moeten worden, als ze maar deskundig worden toegepast. Mensen die de gezondheid van de renners in gevaar brengen door gevaarlijke middelen moeten keihard worden aangepakt. Maar leg deze last niet alleen op de schouders van de renners. De renner zal altijd alles doen wat hij kan om maximaal te kunnen presteren. Daarvoor is hij topsporter.
En nu? Tja de wedstrijd is ondanks alle commotie niet minder aantrekkelijk. Er wordt geleden, er wordt gestreden, renners zakken door het ijs, anderen presteren onverwacht, de koers is nog steeds prachtig! Ik blijf daarom kijken. Contador is de sterkere renner: ik hoop dat hij vandaag nog eens een gooi naar de macht doet. En laten ze eens iets doen aan die oortjes...

Nederhop

Jarenlang had ik weinig met Nederhop. De enige Nederhoppers die enigszins serieus werden genomen was de Osdorp Posse, maar met dat stelletje zuurpruimen had ik bijzonder weinig. Altijd maar vermoeiend claimen dat ze de enige échte rappers van Nederland waren. Enerzijds schelden op 3FM dat ze daar niet gedraaid werden, omdat 3FM alleen commerciële bagger zou draaien en als ze dan op 3FM werden gedraaid was het weer niet goed, omdat ze underground waren. Extince en Brainpower vond ik wel leuk, maar verdiepte ik me verder niet in.
Een paar jaar geleden werd ik door één van mijn studenten gewezen op de scene rond Opgezwolle. Naast de Amsterdame rapscene van Ali B, Lange Frans en Baas B bleek er een groep rappers uit Rotterdam en Zwolle te bestaan. Opgezwolle, Kubus, Typhoon, DuvelDuvel en Jawat! Door ziekte miste ik hun gezamenlijke concert in de Oosterpoort destijds, maar kocht wel zo nu en dan eens een cd. Van Eigen Wereld het album dat Opgezwolle vorig jaar was ik al erg onder de indruk. Voer voor je hoedenplank, inderdaad! Vette beats van Kubus, goeie flows. Ongelooflijk dat zulke vette hiphop uit Zwolle komt! Ook het album van Jawat!, Ut Zwarte Aap bleek erg goed. En nu is Tussen licht en lucht van Typhoon uit.
lekkere flow, een karakteristieke stem, lekkere old-school beats en fijne rhymes. Welke andere rapper gebruikt woorden als "dogma's"? Wat deze rappers bindt is dat ze een boodschap hebben. Het zijn geen gangsters, geen players zoals veel Amerikaanse rappers van dit moment. Ook zijn het geen glijers zoals die nare Lange Frans en Baas B. Het zijn allemaal jongens (grotendeels met een Antilliaanse of Surinaamse achtergrond), die een sterke binding hebben met hun buurt en met ontwikkelingen in de maatschappij en de wereld. Ik zou zeggen, mensen ga het eens proberen!
Typhoon, Tussen Licht en Lucht (ligt in Den Haag zelfs bij de Mediamarkt voor €15,-)
Opgezwolle, Eigen Wereld (idem €10,-)
Opgezwolle, Vloeistof (idem €7,-)
Kubus, Buiten Westen
Jawat!, Ut Zwarte Aap
DuvelDuvel, Aap-O-Theek