Vanmiddag aan het einde van de dag begon het besef te komen. Overdrachtsdocument geschreven: toch een soort testament. Mijn nalatenschap aan mijn opvolger bij CCO. Netwerkmappen opschonen, rigoureus e-mail postvak legen. Nu alleen nog de twee laden die ik in gebruik heb en mijn bureau legen en dan ben ik klaar. Ik ga weg, en neem afscheid.
Ik ben niet goed in afscheid nemen. Ik word er triestig van en dat is nu niet anders. Aan het einde van de middag toen de helft van de collega's al weg was bekroop mij dit gevoel. Morgen nog twee stukken lezen en becommentariëren, teamoverleg en een afscheidslunch en dan zit het erop. Rationeel bezien is het natuurlijk heel positief dat ik me zo voel. Het betekent dat ik een ontzettend fijne tijd heb gehad en goed geworteld ben in het team. Maar wat rest is gevoel.
Triestig, maar toch ook wel met een halfslachtige glimlach.
Ik ben niet goed in afscheid nemen. Ik word er triestig van en dat is nu niet anders. Aan het einde van de middag toen de helft van de collega's al weg was bekroop mij dit gevoel. Morgen nog twee stukken lezen en becommentariëren, teamoverleg en een afscheidslunch en dan zit het erop. Rationeel bezien is het natuurlijk heel positief dat ik me zo voel. Het betekent dat ik een ontzettend fijne tijd heb gehad en goed geworteld ben in het team. Maar wat rest is gevoel.
Triestig, maar toch ook wel met een halfslachtige glimlach.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten