Dinsdagavond speelde dEUS in de kleine zaal van de Oosterpoort in Groningen. Het was al sinds 2005 geleden dat ze in Groningen speelden en het was dan ook helemaal uitverkocht. Best opmerkelijk, omdat er helemaal geen reclame voor was gemaakt. Feitelijk was het Groningse optreden net als dat in Enschede de dag erna een try-out voor het optreden op Pukkelpop.
Dat was ook wel te merken aan de opstelling. Eigenlijk paste het niet. Vier man naast elkaar vooraan het podium, daarachter nog twee muzikanten, vier (!) achtergrondzangeressen en daarachter nog een lichtinstallatie over de volle breedte van het podium: een raster van lampen en daarbinnen enorme schijnwerpers, die de hele zaal verblindden als ze aangingen. Duidelijk bedacht voor een groot podium voor een festival, zoals vorig jaar op Rock Werchter voor 80.000 man, maar overkill voor een relatief intieme ruimte als de kleine zaal van de Oosterpoort.
Het gevolg hiervan was dat het publiek de band tijdens een groot deel van het optreden niet kon zien. Een zonnebril was best van pas gekomen!
Zoals de uitrusting groots was, zo speelden ze ook: strak, geroutineerd, zelfverzekerd, maar af en toe ook heel intiem. We jammer dat de grote Tom Barman zó zelfverzekerd op het podium staat dat hij meende dat voor hem andere regels gelden dan voor de rest van de zaal, zodat hij wél nonchalant een sigaret mag roken tijdens het optreden.
Maar de muziek, daar ging het om. Het twee uur durende optreden was een mix van mijn favoriete dEUS-album In a bar under the sea en de twee laatste albums Pocket Revolution en Vantage Point. En ook nog drie nieuwe nummers, waarvan er één nog niet eerder bij een optreden te horen was. De nieuwe nummers waren prima dEUS-tracks. Een erg sterk repertoire en een overdonderende set. Te groot voor de kleine zaal, maar te goed om te laten lopen. Voor een impressie, zie de opnames van j.l. dinsdag en van woensdag in Enschede nu al op YouTube.
Dat was ook wel te merken aan de opstelling. Eigenlijk paste het niet. Vier man naast elkaar vooraan het podium, daarachter nog twee muzikanten, vier (!) achtergrondzangeressen en daarachter nog een lichtinstallatie over de volle breedte van het podium: een raster van lampen en daarbinnen enorme schijnwerpers, die de hele zaal verblindden als ze aangingen. Duidelijk bedacht voor een groot podium voor een festival, zoals vorig jaar op Rock Werchter voor 80.000 man, maar overkill voor een relatief intieme ruimte als de kleine zaal van de Oosterpoort.
Het gevolg hiervan was dat het publiek de band tijdens een groot deel van het optreden niet kon zien. Een zonnebril was best van pas gekomen!
Zoals de uitrusting groots was, zo speelden ze ook: strak, geroutineerd, zelfverzekerd, maar af en toe ook heel intiem. We jammer dat de grote Tom Barman zó zelfverzekerd op het podium staat dat hij meende dat voor hem andere regels gelden dan voor de rest van de zaal, zodat hij wél nonchalant een sigaret mag roken tijdens het optreden.
Maar de muziek, daar ging het om. Het twee uur durende optreden was een mix van mijn favoriete dEUS-album In a bar under the sea en de twee laatste albums Pocket Revolution en Vantage Point. En ook nog drie nieuwe nummers, waarvan er één nog niet eerder bij een optreden te horen was. De nieuwe nummers waren prima dEUS-tracks. Een erg sterk repertoire en een overdonderende set. Te groot voor de kleine zaal, maar te goed om te laten lopen. Voor een impressie, zie de opnames van j.l. dinsdag en van woensdag in Enschede nu al op YouTube.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten