Morgen is het lente. Milaan-San Remo wordt verreden. Een lange race naar de kust, en dan over de boulevard denderen langs de Ligurische kust naar de Cipressa en de Poggio. Daar wordt de koers tegenwoordig nog maar zelden beslist, maar toch is dat het punt waar de toppers zich willen laten zien. Daarna komt er gewoon een sprint.
In die zin lijkt de koers op de Italiaanse Ardennenklassieker Luik-Bastenaken-Luik. Wat telt is wie de sterkste is op de Poggio/ La Redoute. Wie uiteindelijk wint is bijna ondergeschikt.
De vraag is: ga ik kijken? Het Vlaamse openingsweekend heb ik gemist. Prompt was er Nederlands succes. Bobbie Traksel won na een nu al legendarisch zware Kuurne-Brussel-Kuurne en maakte veel van zijn wat tegengevallen carriëre goed.
De dag ervoor had Juan Antonio Flecha eindelijk zijn Vlaamse klassieker gewonnen. Wel zuur voor Rabo dat hij dat deed in het –overigens fraaie- truitje van Sky.
Vorige week heb ik wel koers gekeken, maar zowel in Parijs-Nice als in de Tirenno was er weinig over Nederlanders te melden, behalve dat Gesink goed meefietste. Wielrennen is een bijgelovige sport, dus moet ik nu maar de conclusie trekken dat ik beter de TV uit kan laten, omdat ik anders onherstelbare schade toebreng aan het Nederlandse wielrennen?
Hoe dan ook. Ik heb nog wel een kijktip die niemand meer een overwinning zal kosten. De Flandriens op maandagavond op Canvas (en op www.ooitgemist.be). Michel Wuyts blikt met alle groten (Steenbergen, Merckx, Godefroot, Leman, De Vlaeminck, Maertens, Museeuw) terug op de kasseienklassiekers van de afgelopen zestig jaar. Typisch Vlaamse wielersetting door gesprekken op café met bewonderende stamgasten die af en toe ingehouden lachen over winst, verlies, combines, betalingen en bijbehorende ont- en erkenningen.
Maar wie gaat er winnen in San Remo? Mario Cippolini zegt Tom Boonen. Wie ben ik om daaraan te twijfelen?
Ik hoop wel dat hij dat doet door definitief afstand te doen van de kwalificatie sprinter met een demarrage op de Poggio en een solo naar de meet. Net zoals hij dat deed in de Ronde van Vlaanderen toen hij zijn naam als Flandrien vestigde in 2005.
In die zin lijkt de koers op de Italiaanse Ardennenklassieker Luik-Bastenaken-Luik. Wat telt is wie de sterkste is op de Poggio/ La Redoute. Wie uiteindelijk wint is bijna ondergeschikt.
De vraag is: ga ik kijken? Het Vlaamse openingsweekend heb ik gemist. Prompt was er Nederlands succes. Bobbie Traksel won na een nu al legendarisch zware Kuurne-Brussel-Kuurne en maakte veel van zijn wat tegengevallen carriëre goed.
De dag ervoor had Juan Antonio Flecha eindelijk zijn Vlaamse klassieker gewonnen. Wel zuur voor Rabo dat hij dat deed in het –overigens fraaie- truitje van Sky.
Vorige week heb ik wel koers gekeken, maar zowel in Parijs-Nice als in de Tirenno was er weinig over Nederlanders te melden, behalve dat Gesink goed meefietste. Wielrennen is een bijgelovige sport, dus moet ik nu maar de conclusie trekken dat ik beter de TV uit kan laten, omdat ik anders onherstelbare schade toebreng aan het Nederlandse wielrennen?
Hoe dan ook. Ik heb nog wel een kijktip die niemand meer een overwinning zal kosten. De Flandriens op maandagavond op Canvas (en op www.ooitgemist.be). Michel Wuyts blikt met alle groten (Steenbergen, Merckx, Godefroot, Leman, De Vlaeminck, Maertens, Museeuw) terug op de kasseienklassiekers van de afgelopen zestig jaar. Typisch Vlaamse wielersetting door gesprekken op café met bewonderende stamgasten die af en toe ingehouden lachen over winst, verlies, combines, betalingen en bijbehorende ont- en erkenningen.
Maar wie gaat er winnen in San Remo? Mario Cippolini zegt Tom Boonen. Wie ben ik om daaraan te twijfelen?
Ik hoop wel dat hij dat doet door definitief afstand te doen van de kwalificatie sprinter met een demarrage op de Poggio en een solo naar de meet. Net zoals hij dat deed in de Ronde van Vlaanderen toen hij zijn naam als Flandrien vestigde in 2005.
